woensdag, februari 28, 2007
Tygo
Daar sta ik dan, met een plantenspuit in mijn handen James Bond na te doen voor 3 strenge juryleden en een camera. Terwijl ik 3x “schiet” richting de camera besluit ik dit niet meer te doen, geen audities meer voor programma’s waarin alleen maar wannabe’s mee doen. De wandelgangen waar de opnames plaats vonden bevestigden dit beeld alleen maar, mensen die enorm wijs liepen te doen, zuchten “ jemig, wedden dat Arie nooit zo lang hoeft te wachten?” (vertrouw mij: dat doet ie wel), “ is er hier niets te vreten?” (trust me: nee, pas als jij de 2e Katja Schuurman bent krijg jij koekjes) en dan vergeet ik nog bijna de mensen die denken dat als ze hun tieten laten zien aan Filemon ze “ eeeech wel door de audisies heen kommen” Als ik later het programma “Lama gezocht” bekijk op tv en de recensies in de krant lees (tenenkrommende humor, waardeloos programma, Lama gezocht sucks) staat mijn besluit echt vast...dit...nooit...meer en nu hopen dat ik niet (herkenbaar) in beeld kom.Na de auditierondes op tv nauwlettend gevolgd te hebben (ben ik dat daar op de achtergrond?) Besluit ik voorzichtig de website te gaan checken. Maar daar zakte mijn gevoel voor humor tot een dieptepunt. “ Jezelf niet gezien op tv? Zoek dan hier je auditie op!” Waaaaaaaat?? Mij bijna op tv vernederen is niet genoeg? Het moet ook nog via Internet? Als door een wonder blijkt mijn filmpje defect, godzijdank...Het dieptepunt uit mijn wanna-be-actrice-carriere blijft de wereld bespaart.Mijn hoogtepunt als figurant-wanne-be-actrice helaas ook. Het was in 2005, toen ik een acteer workshop kreeg van Tygo G., Peer M. (bommetje!) en Egbert-Jan W. Nadat ik uuuren mijn borsten in de meest tygo-gunstige positie had gelegd, mijn make-up duizend keer had gecheckt en mijn complete kledingkast aan had gehad, was ik er klaar voor. Opzij wanne-be’s! here comes the queen of acting!Maar the queen of acting was behoorlijk geïntimeerd door Peer, Egbert en vooral door Tygo... Terwijl de wannabe’s het dak eraf acteerden, hield ik het bij zwoel knipperen met mijn wimpers en o.k. wat voorzichtig acteren. Na wat “groeps-acteren” mochten we nu echte stukjes spelen met Tygo, Peer en Egbert. Om en om, en Peer bepaalde met wie je mocht acteren. Dit was mijn kans! Ik wilde Tygo en ik kreeg Tygo... Ik mocht Tygo gaan verleiden. Ik en Tygo hadden een relatie en ik ging zijn vriendin dumpen waar Tygo bij stond. Maar de scène hebben we nooit uitgespeeld, ik heupwiegde Tygo’s kant op, knipperde zwoel (zoals jullie inmiddels begrijpen, daar ben ik héél goed in) en vleide mij bij Tygo op schoot. Ik was bloed nerveus en Tygo ook...Tygo werd met de minuut nerveuzer, en “kleine” Tygo ook...En zo gebeurde het dat Tygo, zo rood als een tomaat, uit zijn rol viel en tegen mij stamelde “ meisje, je moet nu echt van mijn schoot af”. Egbert-Jan viel van zijn stoel van het lachen, Peer vond het ongehoord, Tygo sloeg zijn benen over elkaar en ik? Ik glunderde van trots! Doe daar maar eens na wanna-be’s!
Labels:
Tygo - Column Februari 2007
woensdag, januari 31, 2007
De tandartsassistente
T’is altijd lente in de ogen van de tandartsassistente… Maar op een dag was de lente verdwenen uit haar ogen, voor heel even was het daar winter.
Maar ze is een pittige tante dat zusje van mij! Al snel had ze weer vat op de seizoenen in zichzelf en haar leven, en in haar ogen ging lente over in zomer. Want nog nooit waren de jongens zo mooi en zo aan haar voeten als nu… Na een lange periode van samenzijn ging ze compleet los in boysland… Het begon als voorzichtig flirten op de sportschool, met mij en haar beste vriendin als jury, het ging over in praatjes maken in de discotheek om vervolgens met vlinders in haar buik terug te komen om 7 uur ‘s morgens met de make-up flink uitgelopen!
Ik heb er inmiddels flink wat zien langskomen, mannen bedoel ik. Eerst hadden we T. We waren allebei heel enthousiast, hij kwam immers net zoals mijn vriend uit het zuiden! Al gauw bleek ie aan een soort van hardnekkige vorm van narcolepsie te lijden…oftewel hij viel om de haverklap in slaap, vooral als ie zag dat zij hem belde of smste want toen ik een keer belde bij wijze van test bleek ie ineens helemaal niet in winterslaap te verkeren… Skip the narcoleptic person, onwards! moest ze gedacht hebben, want vervolgens was het O. die mijn zusje wel kon bekoren. Ze kende hem van de sportschool, altijd naar elkaar gelachen en geflirt, nooit wat mee gedaan…This is the moment! En ze spoorde hem op want zijn godgifted body wilde ze wel van dichtbij aanschouwen. Helaas was hij bezet, maar nog steeds even charming, dus dat was wel de moeite waard om even mee te dollen…via internet (niet allemaal zo verontwaardigt kijken). O. ging vervelen en in de discotheken liep nog lekkerder manvolk rond wat wel verder wilde dan wat cyber-cuddles…Dus kwam M. om de hoek zeilen (volgen jullie het nog?), deze balgehakt had ze ontmoet op een verjaardagsfeestje, was acteur, lief, leuk en héél stout! Om de haverklap hoorde ik sms-piepjes gevolgd door, op den duur irritant, gegiechel… M. was de moeite waard om wat méér mee te spelen maar toen dat eenmaal gebeurd was, bleek M. niet meer haar te willen spelen…mannen…
Mijn zusje ging ten rade bij zichzelf, zoveel keuzes, zoveel mannen, waar ging het fout? Waarom bleef er geen plakken aan haar sexy body?
Het is een feit dat als het over liefde en mannen gaat, mijn zusje niet zo heel lang hoeft na te denken…deze professionele stoeipoes had één liefdesbron over het hoofd gezien…haar werk. En afgezien van de rest van de 5000 patiënten die ze heeft, variërend in leeftijd en aantal tanden, was er maar één waar ze haar sexy body wel aan wilde vastplakken al was het maar voor even.Dus trok ze de stoute schoenen aan en maakte een briefje, deze man had het altijd over haar geweldige set….tanden… (wat denken jullie wel niet?) en ze schreef op “I heard you like my smile” met daaronder haar 06. Nadat ze mij uitvoerig had uitgehoord (lees:gemarteld) over hoe lang het manswezen erover doet om iemand terug te bellen, kwam eindelijk het verlossende telefoontje. Hij had haar gebeld! Ze waren uitgeweest en ze was he-le-maal in love…Echt in love, want ons hele servies is inmiddels gesneuveld thuis; ze laat alles uit haar handen flikkeren en mijn altijd zo goed door haar gewassen witte was is inmiddels roze. Nog even dacht ik dat mijn zusjes roze wolk had afgegeven maar het bleek een rode sok te zijn geweest… Maar wat kan mij dat boeien? Mijn favoriete men-eater is in love , dus dan draag ik dat graag uit door middel van mijn ooit-witte-nu-roze-favoriete truitje…
Maar ze is een pittige tante dat zusje van mij! Al snel had ze weer vat op de seizoenen in zichzelf en haar leven, en in haar ogen ging lente over in zomer. Want nog nooit waren de jongens zo mooi en zo aan haar voeten als nu… Na een lange periode van samenzijn ging ze compleet los in boysland… Het begon als voorzichtig flirten op de sportschool, met mij en haar beste vriendin als jury, het ging over in praatjes maken in de discotheek om vervolgens met vlinders in haar buik terug te komen om 7 uur ‘s morgens met de make-up flink uitgelopen!
Ik heb er inmiddels flink wat zien langskomen, mannen bedoel ik. Eerst hadden we T. We waren allebei heel enthousiast, hij kwam immers net zoals mijn vriend uit het zuiden! Al gauw bleek ie aan een soort van hardnekkige vorm van narcolepsie te lijden…oftewel hij viel om de haverklap in slaap, vooral als ie zag dat zij hem belde of smste want toen ik een keer belde bij wijze van test bleek ie ineens helemaal niet in winterslaap te verkeren… Skip the narcoleptic person, onwards! moest ze gedacht hebben, want vervolgens was het O. die mijn zusje wel kon bekoren. Ze kende hem van de sportschool, altijd naar elkaar gelachen en geflirt, nooit wat mee gedaan…This is the moment! En ze spoorde hem op want zijn godgifted body wilde ze wel van dichtbij aanschouwen. Helaas was hij bezet, maar nog steeds even charming, dus dat was wel de moeite waard om even mee te dollen…via internet (niet allemaal zo verontwaardigt kijken). O. ging vervelen en in de discotheken liep nog lekkerder manvolk rond wat wel verder wilde dan wat cyber-cuddles…Dus kwam M. om de hoek zeilen (volgen jullie het nog?), deze balgehakt had ze ontmoet op een verjaardagsfeestje, was acteur, lief, leuk en héél stout! Om de haverklap hoorde ik sms-piepjes gevolgd door, op den duur irritant, gegiechel… M. was de moeite waard om wat méér mee te spelen maar toen dat eenmaal gebeurd was, bleek M. niet meer haar te willen spelen…mannen…
Mijn zusje ging ten rade bij zichzelf, zoveel keuzes, zoveel mannen, waar ging het fout? Waarom bleef er geen plakken aan haar sexy body?
Het is een feit dat als het over liefde en mannen gaat, mijn zusje niet zo heel lang hoeft na te denken…deze professionele stoeipoes had één liefdesbron over het hoofd gezien…haar werk. En afgezien van de rest van de 5000 patiënten die ze heeft, variërend in leeftijd en aantal tanden, was er maar één waar ze haar sexy body wel aan wilde vastplakken al was het maar voor even.Dus trok ze de stoute schoenen aan en maakte een briefje, deze man had het altijd over haar geweldige set….tanden… (wat denken jullie wel niet?) en ze schreef op “I heard you like my smile” met daaronder haar 06. Nadat ze mij uitvoerig had uitgehoord (lees:gemarteld) over hoe lang het manswezen erover doet om iemand terug te bellen, kwam eindelijk het verlossende telefoontje. Hij had haar gebeld! Ze waren uitgeweest en ze was he-le-maal in love…Echt in love, want ons hele servies is inmiddels gesneuveld thuis; ze laat alles uit haar handen flikkeren en mijn altijd zo goed door haar gewassen witte was is inmiddels roze. Nog even dacht ik dat mijn zusjes roze wolk had afgegeven maar het bleek een rode sok te zijn geweest… Maar wat kan mij dat boeien? Mijn favoriete men-eater is in love , dus dan draag ik dat graag uit door middel van mijn ooit-witte-nu-roze-favoriete truitje…
Comme si, Comme ca
Normaal gesproken laat ik mijn nichtje mijn haar knippen. Alléén zij kan mijn haar; mijn vol met kruinen niet te stijlen steile haar, fatsoeneren tot een hip kapsel met een hoog "aah"-gehalte. Maar gezien ze een heel druk baasje is en ik haar niet altijd met mijn bos stro wil vervelen, ging ik een paar weken geleden naar de kapper. Ok, lichtelijk onder dwang van vriendjelief die zijn vingers niet door mijn haar kon halen zonder er weken lang in verstrikt te zitten. Én hij betaalde, dus wat wil een vrouw nog meer? Hij had nog wel wat eisen, het moest wel een makkelijk kapsel zijn, oftewel ik moest het zelf ook nog zo mooi kunnen stijlen over 3 weken. Ik ging in de kappersstoel zitten en het was veni vidi vici voor de kapster... Ik was dolblij met mijn geweldige nieuwe pony en ook vriendjelief vond het erg geslaagd. Gelukkig. Maar na 3 weken enthousiast rondhuppelen met mijn nieuwe pony, kwam er een dag dat ik over een stoeptegel flikkerde, de ondertiteling niet meer kon lezen en het om 10 uur ‘s morgens nog wel erg donker leek als ik mijn ogen open deed...conclusie: pony te lang. Wat nu? Zelf de schaar hanteren? Nu heb ik daar al ervaring mee en meestal ging ik als een Uma Thurman tekeer en verknipte mezelf compleet, dat is áls ik al de discipline op kon brengen om te gaan knippen. Nee, dit keer pakte ik het anders aan! Ik ging gebruik maken van de gratis ponyknip! Vol goede moed stapte ik op de fiets, nog bijna aangehouden door oom agent vanwege "belemmering van het zicht door te lange pony", maar gelukkig daar was de kapper al. Maar nee, vandaag hadden ze geen tijd, geen kappers, ziekte, overwerkt blabla…Maar ik kon het nog wel bij de kapper tegenover proberen! Ik liet me niet zomaar uit het veld slaan en stapte bij de andere onbekende enge kapper naar binnen, werd naar een stoel geleid, en daar te woord gestaan door een Indische kapster met zwaar Frans accent "iek denke dat jauw ponie recht ies?" En ze ging te werk. Verstijfd zat ik in de stoel, volgens mij is er nog nooit zoveel haar van een pony gekomen. "Iek denke dat et piekierug nog leukér ies?" En er ging nog meer pony van de pony af. Edward Scissorhands had er nog meer pony aan gelaten… Daar zit ik dan met een pony die tot ver boven mijn wenkbrauwen reikt. En vriendjelief die heel droog zegt "nou, eigenlijk vind ik dit nog veel leuker". Ach ja, kleine pony's worden groot en tot dusver heb ik nog geen ervaring gehad met Shetlanders. Kan interessant zijn…
dinsdag, januari 02, 2007
2007
2007 alweer…het is weer tijd voor goede voornemens*
1) Blijven sporten
2) Samenwonen met Lars
3) Meer knuffelen (mama leest ook mee)
4) Mijn vrouw zijn ontwikkelen (zie punt 5 t/m 9)
5) Dagelijks lippenstift dragen
6) Elke maand mijn pony laten knippen
7) Matchend ondergoed aan
8) Meer mooie kleding aan, denk Meredith uit Grey’s
9) Vaker hakken dragen
10) Minder stressen
11) Sparen voor mijn rijbewijs
12) Minder geld uitgeven aan mijn mobiel
13) Niet meer in genante situaties terecht komen
14) Maar nog wel genoeg schrijfmateriaal hebben…
15) Geen genante audities meer doen die uitgezonden worden
16) Meer écht leuke kleding kopen (zie punt 4)
17) Meer verdienen om bovenstaande uit te kunnen voeren
18) Niet meer mezelf wegcijferen
19) Minder stressen
20) Naar mijn intuïtie luisteren
21) Doen wat ik al zo lang wil (tango les, gitaar les, boek schrijven etc.)
22) Niet 25 worden
23) Trachten snoepjes met mate te nemen
24) Bloemen kopen voor mijn mama
* Deze goede voornemens staan niet helemaal in chronologische volgorde, afgezien van 1&2
1) Blijven sporten
2) Samenwonen met Lars
3) Meer knuffelen (mama leest ook mee)
4) Mijn vrouw zijn ontwikkelen (zie punt 5 t/m 9)
5) Dagelijks lippenstift dragen
6) Elke maand mijn pony laten knippen
7) Matchend ondergoed aan
8) Meer mooie kleding aan, denk Meredith uit Grey’s
9) Vaker hakken dragen
10) Minder stressen
11) Sparen voor mijn rijbewijs
12) Minder geld uitgeven aan mijn mobiel
13) Niet meer in genante situaties terecht komen
14) Maar nog wel genoeg schrijfmateriaal hebben…
15) Geen genante audities meer doen die uitgezonden worden
16) Meer écht leuke kleding kopen (zie punt 4)
17) Meer verdienen om bovenstaande uit te kunnen voeren
18) Niet meer mezelf wegcijferen
19) Minder stressen
20) Naar mijn intuïtie luisteren
21) Doen wat ik al zo lang wil (tango les, gitaar les, boek schrijven etc.)
22) Niet 25 worden
23) Trachten snoepjes met mate te nemen
24) Bloemen kopen voor mijn mama
* Deze goede voornemens staan niet helemaal in chronologische volgorde, afgezien van 1&2
Labels:
2007
vrijdag, december 15, 2006
Bad day
Blinde woede is wat ik voel als ik complete machteloos kom te staan. Blinde woede is wat ik vandaag voelde toen de vakbond een informatiemeeting gaf over de situatie op t werk.
Nog nooit heb ik zoveel woede en frustratie gevoeld in een zaal. Mensen waren boos, hadden vragen maar die werden eigenlijk niet beantwoord door de vakbond. Woorden van werknemers werden verdraait, niet serieus genomen en af en toe genoteerd. Waar dient een vakbond voor? Om ons te helpen toch? De werknemers? In plaats daarvan praten ze alles goed, ze dekten de boze woorden met een dekentje toe en verschuilden zich achter wetten. Er waren al mensen de dupe geworden en dit terwijl de onderhandelingen nog niet rond zijn… De onderhandelingen over hoe we die mensen moeten “ont-duperen”
Ik word niet gedupeerd, tenminste zo ziet het er niet naar uit. Maar toch zit ook ik met woede en verdriet. Want dit is zo’n groot onrecht wat mijn collega’s word aangedaan en ik ken ze heus niet allemaal van gezicht en naam maar ik leef wel met ze mee.
Bij mij manifesteert zich dat in tranen, de dijken breken door bij zoveel machteloosheid.
Nog nooit heb ik zoveel woede en frustratie gevoeld in een zaal. Mensen waren boos, hadden vragen maar die werden eigenlijk niet beantwoord door de vakbond. Woorden van werknemers werden verdraait, niet serieus genomen en af en toe genoteerd. Waar dient een vakbond voor? Om ons te helpen toch? De werknemers? In plaats daarvan praten ze alles goed, ze dekten de boze woorden met een dekentje toe en verschuilden zich achter wetten. Er waren al mensen de dupe geworden en dit terwijl de onderhandelingen nog niet rond zijn… De onderhandelingen over hoe we die mensen moeten “ont-duperen”
Ik word niet gedupeerd, tenminste zo ziet het er niet naar uit. Maar toch zit ook ik met woede en verdriet. Want dit is zo’n groot onrecht wat mijn collega’s word aangedaan en ik ken ze heus niet allemaal van gezicht en naam maar ik leef wel met ze mee.
Bij mij manifesteert zich dat in tranen, de dijken breken door bij zoveel machteloosheid.
dinsdag, november 28, 2006
Copy Cat
Sommige mensen geven je echt dat “gouwe ouwe” gevoel van de zandbak…Want vroeger zat er altijd wel zo’n etterbak in die óf je zandkasteeltje plat sloeg óf je zandkasteeltje nabouwde…En dat was zó irritant! Als je dan de leeftijd van 24 hebt bereikt ben je dat helemaal vergeten tot je weer zo’n etterbak tegen het lijf loopt. Want ze zijn er nog steeds, die etters!
Nou ben ik al een tijdje bezig met een kleine “business” op te zetten, ik bewandel allerlei paden om mijn productje aan de man te krijgen. Zo ook op marktplaats.
Ik heb dolenthousiast mijn advertentie daar geplaatst, en krijg daar 2 enthousiaste reacties op. 1 persoon vond het geweldig mooi maar kon mijn product helaas niet gebruiken (geeft niet, complimentjes mogen altijd) en 1 was zo’n typische zandbak etterbak… “Oh wat mooi, dat ga ik ook maken!” What the fuck is jouw probleem???? IK bied het te koop aan, dan is het NIET DE BEDOELING dat JIJ het na gaat maken!!! Dat noem je plagiaat, oftewel een copycat, een dief, of een goedkope ordinaire namaakster…
Hoe asociaal ben je als je denkt dat het gedrag uit de zandbak geoorloofd is in het echte leven? Dan heb je toch een bord voor je kop?
Dit is voor die muts: Weet je…maak hem lekker na, ik wens je veel succes alleen jammer dat jij het niet zelf bedacht hebt hè?
(Over een tijdje gaat mijn winkeltje-site in de lucht www.deesigns.nl datum nog onbekend)
Nou ben ik al een tijdje bezig met een kleine “business” op te zetten, ik bewandel allerlei paden om mijn productje aan de man te krijgen. Zo ook op marktplaats.
Ik heb dolenthousiast mijn advertentie daar geplaatst, en krijg daar 2 enthousiaste reacties op. 1 persoon vond het geweldig mooi maar kon mijn product helaas niet gebruiken (geeft niet, complimentjes mogen altijd) en 1 was zo’n typische zandbak etterbak… “Oh wat mooi, dat ga ik ook maken!” What the fuck is jouw probleem???? IK bied het te koop aan, dan is het NIET DE BEDOELING dat JIJ het na gaat maken!!! Dat noem je plagiaat, oftewel een copycat, een dief, of een goedkope ordinaire namaakster…
Hoe asociaal ben je als je denkt dat het gedrag uit de zandbak geoorloofd is in het echte leven? Dan heb je toch een bord voor je kop?
Dit is voor die muts: Weet je…maak hem lekker na, ik wens je veel succes alleen jammer dat jij het niet zelf bedacht hebt hè?
(Over een tijdje gaat mijn winkeltje-site in de lucht www.deesigns.nl datum nog onbekend)
zaterdag, november 18, 2006
Its been a while..
Tijdje niet geschreven, niet dat er niets gebeurd is in de tussentijd. Maar was vooral erg druk met werk-werk-ziek-werk...Great. Vandaag gaan Lars en ik naar de kapper! Het is zo lief, Lars betaald mijn kapper jeeeeej...volgens mij vind ie dat slappe haar van mij maar niets haha! Ik twijfel hevig tussen kort en lang laten... Het mag best kort maar dan moet het wel ontzettend gaaf zijn!
Vanavond gaan we naar een Thais restaurant met Kim en Ronnie (c.q. Pim en Lonnie of Rim en Konnie) dat word vast vet lekker!! wooow wat een saaie post is dit...gauw mee ophouden...
Vanavond gaan we naar een Thais restaurant met Kim en Ronnie (c.q. Pim en Lonnie of Rim en Konnie) dat word vast vet lekker!! wooow wat een saaie post is dit...gauw mee ophouden...
woensdag, november 01, 2006
Jane
Afgelopen zondag gingen we weer wat leuks doen! Wandelen in de omgeving van een mooi kasteel in België en de hele Herremenie (fanfare op z’n dialect) van Lars’ vader ging mee.
Hartstikke leuk! Totdat we daar aankwamen, en we na 2 minuten wandelen al van de afgebakende paden afgingen…de “wilde” natuur in. En wild dat ie was! Ik, stadsmeisje, hou niet van wilde natuur en ben allergisch voor frisse lucht! Nu kon ik de modder, de laaghangende takken en het ongemakkelijke lopen (ja, mensen want ik had hakken aan…) nog trekken maar toen we langs een zooitje koeien liepen en het hekje was ineens nergens meer te bekennen (je weet wel, dat hekje dat de afstand waarborgt tussen jou en het wilde dier) werd het mij toch echt te gortig…Die beesten zijn geváárlijk, alleen iedereen ontkent dat. Ik wéét dat want ik ben een keer ondergeniest door een koe in Zuid-Frankrijk..Ik was 10, en ik geloof dat op dat moment alle glamour uit mijn leven is verdwenen…
Maar goed nadat ik de loslopende koeien ter nauwer nood overleefd had, bleken er van die roostertjes te liggen waar de koeien niet overheen konden…en vrouwen op hakken ook niet! Nadat ik mezelf op, not so charming, wijze over de roosters geholpen had (met Lars als coach: uuh Sarah, je kunt er ook omhéén) was dit doldwaze avontuur ten einde…Tijd voor warme choco met slagroom…
Hartstikke leuk! Totdat we daar aankwamen, en we na 2 minuten wandelen al van de afgebakende paden afgingen…de “wilde” natuur in. En wild dat ie was! Ik, stadsmeisje, hou niet van wilde natuur en ben allergisch voor frisse lucht! Nu kon ik de modder, de laaghangende takken en het ongemakkelijke lopen (ja, mensen want ik had hakken aan…) nog trekken maar toen we langs een zooitje koeien liepen en het hekje was ineens nergens meer te bekennen (je weet wel, dat hekje dat de afstand waarborgt tussen jou en het wilde dier) werd het mij toch echt te gortig…Die beesten zijn geváárlijk, alleen iedereen ontkent dat. Ik wéét dat want ik ben een keer ondergeniest door een koe in Zuid-Frankrijk..Ik was 10, en ik geloof dat op dat moment alle glamour uit mijn leven is verdwenen…
Maar goed nadat ik de loslopende koeien ter nauwer nood overleefd had, bleken er van die roostertjes te liggen waar de koeien niet overheen konden…en vrouwen op hakken ook niet! Nadat ik mezelf op, not so charming, wijze over de roosters geholpen had (met Lars als coach: uuh Sarah, je kunt er ook omhéén) was dit doldwaze avontuur ten einde…Tijd voor warme choco met slagroom…
Cats
Ik heb 2 lieve poezebeesten in mijn leven, dit zijn ze:

Dit is Ginny, ze woont bij Lars in Maastricht

En dit is Noé, ze woont in Amsterdam bij mijn ouders.
Lief he?

Dit is Ginny, ze woont bij Lars in Maastricht

En dit is Noé, ze woont in Amsterdam bij mijn ouders.
Lief he?
zondag, oktober 29, 2006
Me&my family

woensdag, oktober 25, 2006
Kylie Minogue
Diep gehaat word ik....op de sportschool. Volgens mij ligt het niet zo zeer aan het volume waarop ik en mijn sportmaatjes kwaken, of aantal giechelsalvo’s per uur. Of het onverbloemde commentaar op de billen van de homoseksuele dansleraar.
Daar kunnen ze, met moeite weliswaar, nog mee leven.
Maar toch denk ik dat we, na de onenigheid met de Yogalerares, nu ook onenigheid met "The Boys" hebben.
De yogalerares viel nog mee te dealen, die kwam gewoon naar je toe "jij van apparaat af! Ik yoga-mundra houding doen, ik STILTE wil!" Die poeierde je makkelijk af, "ik niet trainingschema stop! Anders ik krampen!" Zij vertrok, met rechte rug en flitsende ogen, om vervolgens met samengeperste lippen in de lotushouding te gaan zitten. Puur om ons te pesten. (Luide giechelsalvo van onze kant, lippen van lerares persen nog meer samen).
Maar ja, The Boys doen niet aan lotushoudingen. Zij trainen met 20 kilo's. En das best gevaarlijk, mannen met 20 kilo in hun handen.
Nee, “het” hangt nu echt in de lucht. Wie de film "Romeo+Juliet" van Baz Luhrman gezien heeft snapt wat ik bedoel als ik zeg dat het inlopen van "The Boys-corner" een gevaarlijke bedoening is. Net als dat The Capulets, het Montague territorium inlopen. "Here come the Capulets" word "Here come the girls"...Vanonder hun bezwete wimpers kijken ze ons verwoed aan...we staan voor hún spiegels, we gebruiken hún gewichten en zitten aan hún fitnessapparaten.
Nou zou je toch zeggen dat mannen blij moeten zijn met 3 schone vrouwen die in hun territorium komen trainen. We zijn niet onaangenaam of uitermate lelijk, maar misschien zijn ze niet zo van de bijdehante tantes die continue dezelfde grapjes maken tegen ze.
Fitnessjongen: mag ik deze gewichten? (20 kilo)
Fitnessmeisje: nou vooruit dan maar, ik wilde er net nog een setje van 20 meedoen maar ik pak wel wat zwaarders (voor de 100e keer) (giechelsalvo).
Nee, ik denk dat ze liever meisjes hebben met maatje 34, flinke tieten en een obsessie voor mannelijke armen. Helaas hebben wij geen kuiltje in ons kin en een plat voorhoofd, en de enige obsessie die wij hebben gaat niet verder dan de billen van de homoseksuele leraar.
The Boys haten ons, mij, het meest denk ik...Om onze ergerlijke dansjes op de lesmuziek, ons onophoudelijke gekwaak en mijn "Kylie Minogue". Das mijn beloning als ik 15 minuten gestept heb... Wat is The Kylie Minogue? Op het moment dat Kylie het podium afgaat, zakt ze, op mysterieuze wijze in elegante houding door het podium naar beneden. Het stepapparaat leent zich hier uitstekend voor. Dus terwijl ik mijn in elegante pose mij naar beneden laat zakken van de step, ergeren The Boys zich groen en geel...Ik denk dat ik bij de volgende Kylie om een rookapparaat vraag...
nu te lezen op www.vrouwenpower.nl
Daar kunnen ze, met moeite weliswaar, nog mee leven.
Maar toch denk ik dat we, na de onenigheid met de Yogalerares, nu ook onenigheid met "The Boys" hebben.
De yogalerares viel nog mee te dealen, die kwam gewoon naar je toe "jij van apparaat af! Ik yoga-mundra houding doen, ik STILTE wil!" Die poeierde je makkelijk af, "ik niet trainingschema stop! Anders ik krampen!" Zij vertrok, met rechte rug en flitsende ogen, om vervolgens met samengeperste lippen in de lotushouding te gaan zitten. Puur om ons te pesten. (Luide giechelsalvo van onze kant, lippen van lerares persen nog meer samen).
Maar ja, The Boys doen niet aan lotushoudingen. Zij trainen met 20 kilo's. En das best gevaarlijk, mannen met 20 kilo in hun handen.
Nee, “het” hangt nu echt in de lucht. Wie de film "Romeo+Juliet" van Baz Luhrman gezien heeft snapt wat ik bedoel als ik zeg dat het inlopen van "The Boys-corner" een gevaarlijke bedoening is. Net als dat The Capulets, het Montague territorium inlopen. "Here come the Capulets" word "Here come the girls"...Vanonder hun bezwete wimpers kijken ze ons verwoed aan...we staan voor hún spiegels, we gebruiken hún gewichten en zitten aan hún fitnessapparaten.
Nou zou je toch zeggen dat mannen blij moeten zijn met 3 schone vrouwen die in hun territorium komen trainen. We zijn niet onaangenaam of uitermate lelijk, maar misschien zijn ze niet zo van de bijdehante tantes die continue dezelfde grapjes maken tegen ze.
Fitnessjongen: mag ik deze gewichten? (20 kilo)
Fitnessmeisje: nou vooruit dan maar, ik wilde er net nog een setje van 20 meedoen maar ik pak wel wat zwaarders (voor de 100e keer) (giechelsalvo).
Nee, ik denk dat ze liever meisjes hebben met maatje 34, flinke tieten en een obsessie voor mannelijke armen. Helaas hebben wij geen kuiltje in ons kin en een plat voorhoofd, en de enige obsessie die wij hebben gaat niet verder dan de billen van de homoseksuele leraar.
The Boys haten ons, mij, het meest denk ik...Om onze ergerlijke dansjes op de lesmuziek, ons onophoudelijke gekwaak en mijn "Kylie Minogue". Das mijn beloning als ik 15 minuten gestept heb... Wat is The Kylie Minogue? Op het moment dat Kylie het podium afgaat, zakt ze, op mysterieuze wijze in elegante houding door het podium naar beneden. Het stepapparaat leent zich hier uitstekend voor. Dus terwijl ik mijn in elegante pose mij naar beneden laat zakken van de step, ergeren The Boys zich groen en geel...Ik denk dat ik bij de volgende Kylie om een rookapparaat vraag...
nu te lezen op www.vrouwenpower.nl
Labels:
Kylie Minogue - Column oktober
maandag, oktober 23, 2006
Liège
What does a girl want in the weekend? Shoppen! Gelukkig kan dat ruimschoots in Luik! Heb geen plaatjes van mijn nieuwe kleren maar wel van ons geshop!

v.l.n.r. Ronnie en Lars

Ik en Kim

ff zitten

Luikse wafels!

Bubbels!

Luik

v.l.n.r. Ronnie en Lars

Ik en Kim

ff zitten

Luikse wafels!

Bubbels!

Luik
donderdag, oktober 19, 2006
Bridget Jones the second...
Ooh soms vraag ik me toch af, hoe ben ik nu weer in deze situatie terecht gekomen? Waarom ik? Waarom nu? Het onsterfelijk belachelijk maken van mezelf heb ik nu verheven tot een sport... (lets stay real; Ik moet wel!)
Gisteren was het weer zover...Een collega en ik gingen kijken wat ons lengteverschil nu precies was (en waarom doen we dat ook al weer op de werkvloer?it remains a mystery to me) dus gingen we midden op de afdeling naast elkaar staan...Niets aan de hand zou je denken..Tot mijn andere collega mij erop wees dat we hakken aanhadden en er toch minstens 1 schoen per persoon uitmoest...Sta ik daar, op 1 schoen en 1 sok (thank god it was black!)...in mijn spijkerrok (charming) met ineens, out of the blue, een stuk of 20 MTRO's erbij als extra toeschouwers en een collega van een andere afdeling die als rondleidster fungeerde; "en dit is dan de afdeling E-commerce, een hele serieuze afde..." Uhu heel serieus ja...Neej joh ik hou altijd de site draaiende op 1 schoen en 1 sok...very normal..
Gisteren was het weer zover...Een collega en ik gingen kijken wat ons lengteverschil nu precies was (en waarom doen we dat ook al weer op de werkvloer?it remains a mystery to me) dus gingen we midden op de afdeling naast elkaar staan...Niets aan de hand zou je denken..Tot mijn andere collega mij erop wees dat we hakken aanhadden en er toch minstens 1 schoen per persoon uitmoest...Sta ik daar, op 1 schoen en 1 sok (thank god it was black!)...in mijn spijkerrok (charming) met ineens, out of the blue, een stuk of 20 MTRO's erbij als extra toeschouwers en een collega van een andere afdeling die als rondleidster fungeerde; "en dit is dan de afdeling E-commerce, een hele serieuze afde..." Uhu heel serieus ja...Neej joh ik hou altijd de site draaiende op 1 schoen en 1 sok...very normal..
vrijdag, oktober 06, 2006
Pretty
Hola,
Tijd voor nog wat fotootjes die ik toegestuurd kreeg over de mail. Als ik al die foto's zie dan mis ik Mexico wel heel erg hoor... Mooi he?

De heren in actie om de weg vrij te maken

Lief...

Mayan Ladies v.l.n.r. Elke, Ik, Victoire
Tijd voor nog wat fotootjes die ik toegestuurd kreeg over de mail. Als ik al die foto's zie dan mis ik Mexico wel heel erg hoor... Mooi he?

De heren in actie om de weg vrij te maken

Lief...

Mayan Ladies v.l.n.r. Elke, Ik, Victoire
woensdag, oktober 04, 2006
Photo? Photo?
Natuuurlijk moet ik ook wat foto's plaatsen van onze geweldige vakantie! en gezien ik nu eindelijk wat digitale heb....tadaaa daar zijn ze dan! Leuk he?

Dit is ons Maya huwelijk

Agua Azul - hier hebben we gezwommen

Tempels van Calakmul in Mexico

Wij in de jungle

Dit is ons Maya huwelijk

Agua Azul - hier hebben we gezwommen

Tempels van Calakmul in Mexico

Wij in de jungle
zaterdag, september 30, 2006
Freedom rules!
Meteen een correctie over onderstaand verhaal, dat slaat natuurlijk alleeeeen op alle stomme nederlanders die ik niet ken...en niet op familie of nona of nat of andere mensjes van wie ik heel veel hou!
Ik ben nog steeds van mening dat Nederland stom is, maar Maastricht is op dit moment minder stom dan Amsterdam...misschien omdat het wat buitenlandser voelt dan Amsterdam.
En mijn overtuiging dat je meer moet "leven" in je leven staat ook nog steeds als een boom overeind!
Soms moet je sprongen wagen in je leven die je eigenlijk niet zou durven..Zoals bijvoorbeeld in het buitenland gaan wonen. Als sinds dat Lars en ik elkaar kennen zeggen we dat we in Zuidfrankrijk willen wonen, een hotel beginnen ofzo, of een camping. Gisteren hebben we het er weer over gehad..het lijkt me zo leuk! Maar ja dan moet je wel alles achterlaten...en das niet zo makkelijk maar je zult toch iets moeten opgeven denk ik als je zo'n droom achterna wilt! Het blijft nu nog even een droom, maar wel een die voelt alsof ie verwezelijkt moet worden en niet pas als we oud en grijs zijn, maar nu! Het zou ook veel beter zijn voor Lars' gezondheid, hier is ie altijd benauwd door de luchtvervuiling daar niet..En ik zou altijd mooi bruin en superblond zijn! (heb het over mijn haarkleur he?) En ik kan toch al frans dus ik kan daar meteen aan de slag...en Lars spreekt ook al aardig frans!
Ah oui c'est la vie...ga straks oer-hollands fietsen naar de Mediamarkt...
Ik ben nog steeds van mening dat Nederland stom is, maar Maastricht is op dit moment minder stom dan Amsterdam...misschien omdat het wat buitenlandser voelt dan Amsterdam.
En mijn overtuiging dat je meer moet "leven" in je leven staat ook nog steeds als een boom overeind!
Soms moet je sprongen wagen in je leven die je eigenlijk niet zou durven..Zoals bijvoorbeeld in het buitenland gaan wonen. Als sinds dat Lars en ik elkaar kennen zeggen we dat we in Zuidfrankrijk willen wonen, een hotel beginnen ofzo, of een camping. Gisteren hebben we het er weer over gehad..het lijkt me zo leuk! Maar ja dan moet je wel alles achterlaten...en das niet zo makkelijk maar je zult toch iets moeten opgeven denk ik als je zo'n droom achterna wilt! Het blijft nu nog even een droom, maar wel een die voelt alsof ie verwezelijkt moet worden en niet pas als we oud en grijs zijn, maar nu! Het zou ook veel beter zijn voor Lars' gezondheid, hier is ie altijd benauwd door de luchtvervuiling daar niet..En ik zou altijd mooi bruin en superblond zijn! (heb het over mijn haarkleur he?) En ik kan toch al frans dus ik kan daar meteen aan de slag...en Lars spreekt ook al aardig frans!
Ah oui c'est la vie...ga straks oer-hollands fietsen naar de Mediamarkt...
donderdag, september 28, 2006
Post Holiday Depression
Nederland is zo stom, de mensen zijn stom, hun gedrag is stom, de cultuur is stom, de architectuur is stom...alles is stom...Nee ik mis Mexico niet, dat lijkt maar zo! Ik vind het helemaal niet leuk dat ik weer terug ben. In Mexico heb ik vanalles geleerd over anderen en mezelf... Sta in contact met de natuur en niet met wat je denkt te weten erover..Wat bedoel ik? Hier in Nederland is het bijna oktober maar nog wel 21 graden..en wat doet men? Winterjassen aantrekken! HALOO! 21 graden! Maar men gaat uit van wat ze denken te weten, bijna oktober=koud...not.. We zijn het contact met de natuur en onszelf compleet kwijt.
Nog zoiets in Mexico is het bijna elke dag feest om het een of ander, hier in Nederland denken we "het kan niet elke dag feest zijn hoor" So what? Mensen vier je leven! elke dag! En draai muziek! Dat is iets wat je hier ook zo weinig hoort op straat, daar hoor je overal muziek en mensen dansen op straat. Hier ben je meteen een idioot als je dat doet...
Oh ja en nog iets wat ik geleerd heb...toeval bestaat niet. Dus vergeet het "oh das toevallig!" Neej das niet toevallig, das meant to be. Mensen lopen ook vaste patronen af hier, niemand laat het toeval toe, iedereen doet veilige en voorspelbare dingen en erger nog ze plannen alles...Ik plan ook alles, t liefst jaren vooruit...Ga ik mee op houden, ga ook niet meer stressen, of mensen mij laten stressen, ik ga me ook alleen nog maar kleden zoals ik leuk vind en niet zoals ik denk dat t zou moeten...Ik ga het toeval meer toelaten in mijn leven en weten dat toeval een boodschap heeft voor mij.
Mijn reis naar Mexico was meant to be, ik heb zoveel geleerd en ben helemaal in touch with myself...je mag het zweverig vinden of raar of denken dat de jetlag ergere schade heeft aangericht dan alleen maar een beetje slaap...dan denk ik alleen maar "ha!"
Nog zoiets in Mexico is het bijna elke dag feest om het een of ander, hier in Nederland denken we "het kan niet elke dag feest zijn hoor" So what? Mensen vier je leven! elke dag! En draai muziek! Dat is iets wat je hier ook zo weinig hoort op straat, daar hoor je overal muziek en mensen dansen op straat. Hier ben je meteen een idioot als je dat doet...
Oh ja en nog iets wat ik geleerd heb...toeval bestaat niet. Dus vergeet het "oh das toevallig!" Neej das niet toevallig, das meant to be. Mensen lopen ook vaste patronen af hier, niemand laat het toeval toe, iedereen doet veilige en voorspelbare dingen en erger nog ze plannen alles...Ik plan ook alles, t liefst jaren vooruit...Ga ik mee op houden, ga ook niet meer stressen, of mensen mij laten stressen, ik ga me ook alleen nog maar kleden zoals ik leuk vind en niet zoals ik denk dat t zou moeten...Ik ga het toeval meer toelaten in mijn leven en weten dat toeval een boodschap heeft voor mij.
Mijn reis naar Mexico was meant to be, ik heb zoveel geleerd en ben helemaal in touch with myself...je mag het zweverig vinden of raar of denken dat de jetlag ergere schade heeft aangericht dan alleen maar een beetje slaap...dan denk ik alleen maar "ha!"
zaterdag, september 02, 2006
stress...
Op vakantie gaan moet een blije bedoening zijn maar ik schiet toch elk jaar weer in de stress, en hoe verder de bestemming hoe groter de stress. Volgens mij bestaat er een formule voor om dat te berekenen: vluchttijd x het aantal paar schoenen dat mee gaat of zoiets...In mijn geval is mijn uitslag dan 10 uur x 4 paar schoenen = 40 stresspunten op een ladder van 60 ofzo? Want 6 paar schoenen lijkt me toch wel het maximale wat je meeneemt....
Naast de vakantiestress zit ik ook nog eens met appartementenstress; ik kan misschien aan een appartementje komen..ik ga volgende week zelfs kijken. Maar op de een of andere manier komt mijn hoofd niet van de gedachte af "stel dat het niet leuk is en ik moet daar wonen?" Dat is zo'n bizarre gedacht, want...als het niet leuk is dan woon je daar toch niet? En als het wel leuk is, is het dan betaalbaar? En als het betaalbaar is, kan ik er per 15 oktober in...Dan woon ik ineens op mezelf..ik kan me daar geen voorstelling van maken, behalve dat ik als een soort bridget jones moederziel alleen op een versleten bank pizza's zit te eten....Godzijdank dat Lars en ik gaan samenwonen, want anders zal ik op den duur daar ook nog een oma-onderbroek moeten bij denken...
Weet je, ik moet het gewoon van me af zetten allemaal maar gezien ik zo'n pieker-kip ben die maar rondjes blijft rennen in haar hoofd zal mijn stress pas over zijn als ik a) het appartement heb gezien en b) in het vliegtuig zit..nog 6 dagen stressen dus...
Naast de vakantiestress zit ik ook nog eens met appartementenstress; ik kan misschien aan een appartementje komen..ik ga volgende week zelfs kijken. Maar op de een of andere manier komt mijn hoofd niet van de gedachte af "stel dat het niet leuk is en ik moet daar wonen?" Dat is zo'n bizarre gedacht, want...als het niet leuk is dan woon je daar toch niet? En als het wel leuk is, is het dan betaalbaar? En als het betaalbaar is, kan ik er per 15 oktober in...Dan woon ik ineens op mezelf..ik kan me daar geen voorstelling van maken, behalve dat ik als een soort bridget jones moederziel alleen op een versleten bank pizza's zit te eten....Godzijdank dat Lars en ik gaan samenwonen, want anders zal ik op den duur daar ook nog een oma-onderbroek moeten bij denken...
Weet je, ik moet het gewoon van me af zetten allemaal maar gezien ik zo'n pieker-kip ben die maar rondjes blijft rennen in haar hoofd zal mijn stress pas over zijn als ik a) het appartement heb gezien en b) in het vliegtuig zit..nog 6 dagen stressen dus...
zaterdag, augustus 26, 2006
Happy girl
Waar maak je mij echt heel ongelukkig mee? Als ik er vroeg uit moet op zaterdagochtend...Ok het was al (pas) half tien, maar toch!
Gelukkig werd ik binnen de korste keren heel erg happy omdat ik gratis allemaal nieuwe kleren kreeg! Hoera!
Nu zie ik je denken, 'gratis allemaal nieuwe kleren?!' Wat blijkt nou, een familielid van mij heeft al haar warme wintertruien niet meer nodig! Hoera! En dubbel hoera omdat ze exact dezelfde maat heeft als ik en (min of meer) de zelfde kledingsmaak!
Count my blessings: 2 truien met boothals, 2 mouwloze coltruien, 4 coltruien met lang mouwen, 4 vestjes, 2 coltruien met 3-kwartsmouwen, 1 giletje, 1 jurk en 1 mooi zwart net jasje, en 1 vet mooie zwarte trui.
Ok, echt "nieuw" zijn ze niet, maar voor mij voelen ze wel als nieuw...
Gelukkig werd ik binnen de korste keren heel erg happy omdat ik gratis allemaal nieuwe kleren kreeg! Hoera!
Nu zie ik je denken, 'gratis allemaal nieuwe kleren?!' Wat blijkt nou, een familielid van mij heeft al haar warme wintertruien niet meer nodig! Hoera! En dubbel hoera omdat ze exact dezelfde maat heeft als ik en (min of meer) de zelfde kledingsmaak!
Count my blessings: 2 truien met boothals, 2 mouwloze coltruien, 4 coltruien met lang mouwen, 4 vestjes, 2 coltruien met 3-kwartsmouwen, 1 giletje, 1 jurk en 1 mooi zwart net jasje, en 1 vet mooie zwarte trui.
Ok, echt "nieuw" zijn ze niet, maar voor mij voelen ze wel als nieuw...
donderdag, augustus 24, 2006
Biker Bunny
Ach ja sommige dagen gaan goed en op andere maak je je onsterfelijk belachelijk door het vertellen van een konijnenmop...Nou is er niets mis met een leuke konijnenmop, alleen wel als je het tijdens een videoconference doet, en je genoodzaakt bent de flapperende oren van een konijn op een motor na te doen...Nu is dit gisteren gebeurd, en het erge was dat de mensen met wie we in videoconference waren, mij gezien hebben..en de mop niet leuk vonden..Tot grote lol van mijn collega's natuurlijk (die hem btw wél leuk vonden)
En om het nog erger te maken hadden we vandaag uitgerekend díe mensen over de vloer en ik doodleuk word voorgesteld als "Sarah van het motorkonijn"
Waarop de mensen me vragen de mop nog een keer te doen, want wat bleek nou..de clou hadden ze wel meegekregen alleen de mop niet :s En ach ja als je je 1x onsterfelijk belachelijk kunt maken, doe je dat natuurlijk wel een 2de keer! En zelfs na het zien van mijn "konijn op een motor"-act vonden ze hem...niet leuk...
Maar min en min is plus toch? Dus 2x onsterfelijk belachelijk staat tot 1x super cool! of zeg ik dat alleen maar om mezelf beter te voelen? haha!
En trouwens, we gaan de grote rondreis doen! 12 dagen en dan reizen we door Mexico, Belize, Guatamala en Honduras...Om daarna 5 daagjes te genieten van ons Superdeluxe hotel...
En om het nog erger te maken hadden we vandaag uitgerekend díe mensen over de vloer en ik doodleuk word voorgesteld als "Sarah van het motorkonijn"
Waarop de mensen me vragen de mop nog een keer te doen, want wat bleek nou..de clou hadden ze wel meegekregen alleen de mop niet :s En ach ja als je je 1x onsterfelijk belachelijk kunt maken, doe je dat natuurlijk wel een 2de keer! En zelfs na het zien van mijn "konijn op een motor"-act vonden ze hem...niet leuk...
Maar min en min is plus toch? Dus 2x onsterfelijk belachelijk staat tot 1x super cool! of zeg ik dat alleen maar om mezelf beter te voelen? haha!
En trouwens, we gaan de grote rondreis doen! 12 dagen en dan reizen we door Mexico, Belize, Guatamala en Honduras...Om daarna 5 daagjes te genieten van ons Superdeluxe hotel...
Abonneren op:
Posts (Atom)