Freedom rules!

Meteen een correctie over onderstaand verhaal, dat slaat natuurlijk alleeeeen op alle stomme nederlanders die ik niet ken...en niet op familie of nona of nat of andere mensjes van wie ik heel veel hou!

Ik ben nog steeds van mening dat Nederland stom is, maar Maastricht is op dit moment minder stom dan Amsterdam...misschien omdat het wat buitenlandser voelt dan Amsterdam.
En mijn overtuiging dat je meer moet "leven" in je leven staat ook nog steeds als een boom overeind!
Soms moet je sprongen wagen in je leven die je eigenlijk niet zou durven..Zoals bijvoorbeeld in het buitenland gaan wonen. Als sinds dat Lars en ik elkaar kennen zeggen we dat we in Zuidfrankrijk willen wonen, een hotel beginnen ofzo, of een camping. Gisteren hebben we het er weer over gehad..het lijkt me zo leuk! Maar ja dan moet je wel alles achterlaten...en das niet zo makkelijk maar je zult toch iets moeten opgeven denk ik als je zo'n droom achterna wilt! Het blijft nu nog even een droom, maar wel een die voelt alsof ie verwezelijkt moet worden en niet pas als we oud en grijs zijn, maar nu! Het zou ook veel beter zijn voor Lars' gezondheid, hier is ie altijd benauwd door de luchtvervuiling daar niet..En ik zou altijd mooi bruin en superblond zijn! (heb het over mijn haarkleur he?) En ik kan toch al frans dus ik kan daar meteen aan de slag...en Lars spreekt ook al aardig frans!

Ah oui c'est la vie...ga straks oer-hollands fietsen naar de Mediamarkt...

Post Holiday Depression

Nederland is zo stom, de mensen zijn stom, hun gedrag is stom, de cultuur is stom, de architectuur is stom...alles is stom...Nee ik mis Mexico niet, dat lijkt maar zo! Ik vind het helemaal niet leuk dat ik weer terug ben. In Mexico heb ik vanalles geleerd over anderen en mezelf... Sta in contact met de natuur en niet met wat je denkt te weten erover..Wat bedoel ik? Hier in Nederland is het bijna oktober maar nog wel 21 graden..en wat doet men? Winterjassen aantrekken! HALOO! 21 graden! Maar men gaat uit van wat ze denken te weten, bijna oktober=koud...not.. We zijn het contact met de natuur en onszelf compleet kwijt.
Nog zoiets in Mexico is het bijna elke dag feest om het een of ander, hier in Nederland denken we "het kan niet elke dag feest zijn hoor" So what? Mensen vier je leven! elke dag! En draai muziek! Dat is iets wat je hier ook zo weinig hoort op straat, daar hoor je overal muziek en mensen dansen op straat. Hier ben je meteen een idioot als je dat doet...

Oh ja en nog iets wat ik geleerd heb...toeval bestaat niet. Dus vergeet het "oh das toevallig!" Neej das niet toevallig, das meant to be. Mensen lopen ook vaste patronen af hier, niemand laat het toeval toe, iedereen doet veilige en voorspelbare dingen en erger nog ze plannen alles...Ik plan ook alles, t liefst jaren vooruit...Ga ik mee op houden, ga ook niet meer stressen, of mensen mij laten stressen, ik ga me ook alleen nog maar kleden zoals ik leuk vind en niet zoals ik denk dat t zou moeten...Ik ga het toeval meer toelaten in mijn leven en weten dat toeval een boodschap heeft voor mij.
Mijn reis naar Mexico was meant to be, ik heb zoveel geleerd en ben helemaal in touch with myself...je mag het zweverig vinden of raar of denken dat de jetlag ergere schade heeft aangericht dan alleen maar een beetje slaap...dan denk ik alleen maar "ha!"

stress...

Op vakantie gaan moet een blije bedoening zijn maar ik schiet toch elk jaar weer in de stress, en hoe verder de bestemming hoe groter de stress. Volgens mij bestaat er een formule voor om dat te berekenen: vluchttijd x het aantal paar schoenen dat mee gaat of zoiets...In mijn geval is mijn uitslag dan 10 uur x 4 paar schoenen = 40 stresspunten op een ladder van 60 ofzo? Want 6 paar schoenen lijkt me toch wel het maximale wat je meeneemt....

Naast de vakantiestress zit ik ook nog eens met appartementenstress; ik kan misschien aan een appartementje komen..ik ga volgende week zelfs kijken. Maar op de een of andere manier komt mijn hoofd niet van de gedachte af "stel dat het niet leuk is en ik moet daar wonen?" Dat is zo'n bizarre gedacht, want...als het niet leuk is dan woon je daar toch niet? En als het wel leuk is, is het dan betaalbaar? En als het betaalbaar is, kan ik er per 15 oktober in...Dan woon ik ineens op mezelf..ik kan me daar geen voorstelling van maken, behalve dat ik als een soort bridget jones moederziel alleen op een versleten bank pizza's zit te eten....Godzijdank dat Lars en ik gaan samenwonen, want anders zal ik op den duur daar ook nog een oma-onderbroek moeten bij denken...

Weet je, ik moet het gewoon van me af zetten allemaal maar gezien ik zo'n pieker-kip ben die maar rondjes blijft rennen in haar hoofd zal mijn stress pas over zijn als ik a) het appartement heb gezien en b) in het vliegtuig zit..nog 6 dagen stressen dus...